ฮาโลวีนหลอน

ข้อมูลเบื้องต้น

ค่ำคืนหลอกหลอน ที่ทุกคน สนุกสนานกับการแต่งตัวเป็นผี และมีเด็กๆ เดินเคาะประตูขอลูกอมไปทุกบ้านในหมู่บ้าน บางคนไม่นึกกลัว ว่ามีปีศาจจริงหรือไม่ แต่บางคนกลัวว่ามันจะมีจริง ก๊อกๆๆ อย่าเปิดประตู....ฮิฮิฮิ

           ค่ำคืนฮาโลวีนที่คึกคักไปทั่วแคลิฟอร์เนีย มีบรรดาผีและแม่มดตัวน้อยๆ พวกเขา ถือตะกร้าคนละใบ เดินไปเคาะประตูตามบ้านต่างๆ เพื่อขอลูกอมและหลอกผีพวกเขา หากใครไม่ให้ลูกอม พวกเขาก็จะด่าและสบถคำหยาบออกมา  การมีผีและแม่มดตัวน้อยๆ เคาะประตูแต่ละบ้านนั้น เป็นธรรมเนียมของเทศกาลฮาโลวีน เป็นแบบนี้ทุกๆปี มีกลุ่มหลายกลุ่มที่ชื่นชอบฮาโลวีน แต่บางกลุ่มก็ไม่ได้ชื่นชอบ พวกเขาจึงคิดว่ามันน่ารำคาญ ไม่รู้จะจัดทำไม คืนนึงพวกเขาต้องเปิดประตู เอาลูกอมให้ผีน้อยเรานั้น ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ จนบานประตูถ้าจะพังแล้ว แต่ด้วยเทศกาลนี้มันเป็นธรรมเนียม พวกเขาก็ต้องทำใจ ก็คงไปบังคับ ให้พวกเขาหยุดผีและแม่มดน้อย มาเคาะประตูบ้านไม่ได้

“ ก๊อกๆๆเปิดประตูหน่อย สวัสดีฮาโลวีน” เด็กน้อยเคาะประตูบ้าน ของเพื่อนบ้าน แล้วเธอก็ตะโกน “ว่าสวัสดีฮาโลวีน ” เจ้าของบ้านเปิดประตูออกมา แล้วส่งลูกอมให้กับพวกเธอ เมื่อได้แล้วพวกเธอก็จากไป

“ ก๊อกๆๆเปิดประตูหน่อย สวัสดีฮาโลวีน” เด็กน้อยกลุ่มถัดมาก็มาเคาะประตูบ้านอีกครั้ง เจ้าของบ้านก็เปิดประตูออกมา และส่งลูกอมให้พวกเขา เมื่อพวกเขาได้แล้ว ก็ขอบคุณและเดินจากไป

“ ก๊อกๆๆ เปิดประตูหน่อย สวัสดีฮาโลวีน” เด็กน้อยกลุ่มนั้นจากไป เด็กน้อยกลุ่มใหม่ ก็เข้ามาอีก เพราะประตูเจ้าของบ้านจนเจ้าของบ้านเริ่มรู้สึกรำคาญ เธอจึงตะโกนสาปแช่งพวกเขา 

“  ว่าจะไปตายที่ไหนก็ไปซะ อย่ามาเคาะประตูที่บ้านหลังนี้อีก ไม่มีฮาโลวีนที่ไหนทั้งนั้น จะไปเป็นผีน้อยจะไปเป็นแม่มดที่ไหนก็ไป ”  เจ้าของบ้านที่เริ่มโมโห เพราะเธอเปิดประตูบ้านบ่อยครั้งมากเธอจึง กะโกนสบถคำหยาบคาย ออกมาต่างๆนานาด่าผีและเเม่มดน้อยกลุ่มล่าสุด

แม่มดน้อยและผีน้อย ที่ยืนฟังคำสบถของเจ้าของบ้าน พวกเธอนั้นตกใจมาก ที่จู่ๆเจ้าของบ้านก็ตะโกนด่าพวกเธอ ทั้งที่มันเป็นฮาโลวีนที่พบเธอต่างรอคอย เธอกลับสาปแช่งพวกเขา ให้ไปเป็นผีน้อยเป็นแม่มดจริงๆ พวกเธอ น้ำตาไหล จากนั้นก็ตะโกนด่า หญิงในบ้านคืนว่า

“ คุณป้าคุณเป็นเจ้าของบ้านที่เฮงซวยมาก คุณสาปแช่งพวกเรา คุณด่าพวกเราทั้งที่มันเป็นวันฮาโลวีนที่พวกเรารอคอยมาเกือบปี มันมีเพียงปีละครั้งเอง ทำไมต้องด่าพวกเราด้วยพวกเราเพิ่งมาถึง คนมันเฮงซวย”

เด็กน้อยกลุ่มนี้ พวกเธอเสียใจกลับบ้านหลังนั้นมาก พวกเธอเดินไปแล้ววนไปตลอดเส้นทาง และไปเคาะประตูบ้านอื่นๆพวกเธอก็ได้รับลูกอมมา ไม่เหมือนบ้านคุณป้าคนนั้น พวกเธอจึงเรียกคุณป้าคนนั้นว่าคุณป้าเฮงซวย

เมื่อบรรดาผีน้อยเเละเเม่มดน้อยออกไปหมดแล้ว  คุณป้าเจ้าของบ้าน จึงล้มตัวนั่งลงที่โซฟาหน้าเตาผิง บ่นพึมพำกับตัวเองว่า

“ ทำไมฉันจะต้องมาเจอเรื่องไร้สาระแบบนี้ด้วย ให้ตายสิขออยู่สงบสักวันหน่อยไม่ได้หรือไง”

เมื่อเธอพูดจบ เธอก็หยิบยาที่เธอกินประจำ มาเทใส่มือแล้วกินเข้าไป จากนั้นเธอก็ล้มตัวนอนลงทันที แล้วเธอก็เข้าสู่ความฝันที่ในอดีตนานมาแล้วของเธอ และเพื่อนๆของเธอในฮาโลวีน….. ที่ไม่อยากจดจำ

เรียนท่านผู้อ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน ไมได้มีเจตนาที่จะเขียนพาดพิงถึงบุคคลใดๆ ขอให้ทุกท่าน อ่านนิยายด้วยความสนุก และจินตนาการไปกับเนื้อเรื่องที่ผู้เขียนตั้งใจเขียน เพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่าน ควรอ่านคนเดียวในที่สงบ อาจจะมีฉากน่ากลัวเหลือสยองขวัญบ้างเล็กน้อย  เรื่องนี้ค่อนข้างลึกลับและมีเงื่อนงำ ทำให้ผู้อ่านต้องสับสนในตัวละคร และเนื้อเรื่อง